Hoeveel ruimte heeft de mens nog?
Ontwikkelingen in de samenleving m.b.t. social media zijn
momenteel een spraakmakend onderwerp. Er wordt vergeten dat
het verder gaat dan de media, het gehele digitale verkeer
is onderdeel hiervan. Het tonen van informatie zorgt voor
belemmering in bewegingsvrijheid in het digitale verkeer, er
worden keuzes gemaakt zonder dat jij hier invloed op hebt.
Hebben we nog een keuze?
De verzameling van informatie door bedrijven is een middel om
gericht reclamewerk op te sturen. Dit gaat aan de hand van je
zoekgedrag. De zoekmachines op internet (Google) stuurt de
informatie die voor ons zichtbaar is. Die informatie die we
aangeboden krijgen is voor geselecteerd. Door de digitale
laag toe te voegen komt er een laag op de realiteit.
Jarron Lanier zegt hierover dat de verbaasdheid van Snowden
zorgwekkend is, dit omdat je zelf deelt en accepteert. De
onwetendheid van de mens maakt het zorgwekkend. Facebook
promoot het delen, maar zij spelen de informatie door naar
bedrijven omdat je de informatie vrij toegankelijk maakt.
Privacy is diefstal -> sharing is caring
Er kan waarde ontleend worden aan deze data. Het zeggen dat
de
informatie jouw eigendom is, is achterhaald, eenmaal in het
digitale verkeer is de macht en grip weg.
Hier niet aan meedoen?
Dan komt de observatie en krijgen de bedrijven evengoed de
informatie. Ze hebben geen interesse in een juist beeld maar
waarschijnlijkheid volstaat. Zo maken ze elementen zodat je
geen keuze meer hebt (Creditcard). De keuze om niet mee te
doen wordt steeds moeilijker omdat je dan gevoelsmatig in je
vrijheid wordt belemmerd. De componenten zorgen voor een compleet beeld.
Het tegenhouden van de omgeving met het delen over "jou"
zorgt voor een verzameling aan informatie over jou. Hier is
geen toestemming voor nodig en is iets wat gebeurt zonder
jouw medeweten.
Het sociaal contact tussen mensen is een pre, het contact
blijft langer bestaan. Maar ook het contact tussen mensen
(verschillende landen dichtbij en verder weg) is eenvoudiger.
In deze ontwikkeling wordt de wereld kleiner, er is toegang tot
alles. Doordat deze vormen zich voordoen moet je bijna wel
meedoen omdat je anders een deel van de informatie misloopt
of in een isolement terecht komt.
Hierbij wordt er minder
persoonlijk contact gemaakt gewoonweg omdat er minder tijd
voor is. Daarbij is er bijna geen onderscheid meer te maken
tussen realiteit en virtueel.
Orwell sprak in zijn boek '1984' over een Big Brother waardoor erover dat mensen fysiek bespioneerd moesten worden maar de mate waarin het nu gebeurt had hij niet verwacht. Iedereen is op elk moment te traceren, waardoor zelfs in een ruimte privacy minimaal is. Dit heeft een ander soort gevaar, het spreken word
hierdoor minder vrij, eenmaal in het digitale verkeer kan het
niet meer terug genomen worden.
De kans om alles te zeggen is weg, er
moet overwogen worden wat er gedeeld word. Dit omdat je in de
gaten wordt gehouden en het daarbij een consequentie kan gaat
hebben wat je denkt. Dit raakt verstrengelt in de realiteit
want je weet niet wat degene doet met de informatie die je
met hem deelt. Ook al is het niet virtueel en alleen gesproken.
Ontwikkelingen
Door de gedeelde gegevens kan er een profiel worden gemaakt,
dit zorgt voor een positieve uitwerking bij criminaliteit en
gezondheidzorg. Wat bijvoorbeeld bij criminaliteit voorspellen waar de risicogebieden ontstaan. Dit gebeurt niet op
basis van
persoonlijke gegevens maar op ruimtes. Maar als een
preventiemiddel.
Het gaat erom dat mensen interactie hebben met elkaar, dit is
de voeding die de bedrijven nodig hebben.
Met deze voeding word de computer steeds slimmer waardoor de
machine meer taken kan overnemen van mensen. Dit zorgt ervoor dat wij een slaaf worden van de computer om deze zo goed
mogelijk te dienen. Bijvoorbeeld in het werk van Joep van
Lieshout gaat het er om dat bij alles wat er gedaan wordt, er
een maximale winst uit voortkomt. Hier zijn de mensen die de
informatie verschaffen de slaven, en de bedrijven die hierin
handelen staan daarboven.
Het waarnemen van elementen kan zelfs door een machine
geoptimaliseerd worden zodat we niets meer hoeven te missen.
Wat als je alle dierbare bezitten vast gaat leggen; heb je ze
dan nog fysiek nodig, of volstaat dit dan. Zo krijgt het kijken ook een hele nieuwe belading, het is een tastbare herin-
nering die altijd terug te halen is. Google Glass is een van de apparaten die dit mogelijk maakt.
Deze uitvinding heeft tot heftige reacties geleid. Mensen
zien dat er gefilmd wordt waardoor ze zich in sommige gevallen aangevallen
voelen.
Maar het legt ook meer de standaard dingen vast, de "gewone" zaken worden hierdoor zichtbaar, en kunnen onthouden worden.
Ons brein onthoudt niet alles en geeft ook
op een bepaalde manier weer hoe je dit wilt onthouden. Doordat de computer delen van je over kan nemen qua geheugen kun
je zelf met andere
dingen bezig zijn.
Door het vastleggen van je hele leven is
er na het overlijden een andere hoedanigheid van jou aanwezig, dit zijn niet langer alleen herinneringen maar ook
tastbare informatie op het net. Zelfs als jij er niet meer
bent om jouw leven te vertellen of te laten zien, kunnen anderen dit dan voor jou doen.
Het gebruik van Google Glass zorgt voor meer discussie, want
wat doe je op plekken waar geen foto's gemaakt mogen worden
zoals
tentoonstellingen. Hoe wordt dit dan mogelijk?
Wat is Privacy nog?
Privacy gaat om iets concreets, iets tastbaars, de informatie
op het web zorgt ervoor dat privacy daar niet bestaat. Alles
is
openbaar en altijd beschikbaar.
Een kamer zorgt voor een kans
op privacy zolang je die niet deelt met iemand.
Als iemand in een openbare ruimte zit te bellen, maak je onderdeel uit van dit
gesprek ook al spreek je niet.
Je kunt
voor een deel kiezen of je hier aan meedoet maar andere
mensen zullen je er
altijd bij blijven betrekken.
De ontwikkelingen om de privacy
op te zoeken in het digitale verkeer zijn er maar waarom gebeurt dat niet in het openbaar. De mogelijkheid om even alleen te zijn en je hier aan te onttrekken en de anonimiteit
weer op te zoeken is minimaal. Ik wil de mens de mogelijkheid bieden dit terug geven als hier
behoefte aan is.
